فولادوند، محمد مهدي

در سن ١٢سالگي به تهران آمد و در سال ١٣١٨ از مدرسه دارالفنون تهران موفق به اخذ ديپلم ادبي آن زمان شد و به دانشکده حقوق دانشگاه تهران راه يافت. از آن جا که تميلات ادبي و عرفاني او هماهنگ با رشته حقوق نبود، در شهريور ١٣٢٩عازم فرانسه شد. فولادوند مدت ١۴سال در پاريس در دانشگاه سوربن به تحصيل در رشته ادبيات، هنر، فلسفه و زبان شناسي عرب پرداخت و سپس ضمن انتشار آثار خود، به مسافرت و پژوهش پرداخت و رساله دکتري خود را که درباره «عمرخيام» بود، به چاپ رسانيد. در سال ١٣۴۴، به عنوان عضو دائمي انجمن نويسندگان فرانسه زبان و عضو وابسته انجمن شاعران فرانسه برگزيده شد. ديوان شعرهي فارسي فولادوند به بيست هزار بيت و به زبان فرانسه به ٧٠٠ صفحه مي رسد و در زبان فارسي، «مهدا» تخلص مي کرد. ترجمه قرآن به زبان فارسي توسط فولادوند در سال ۱۳۷۳توسط دفتر مطالعات تاريخ و معارف اسلامي با ويريش محمد رضا انصاري و سيد مهدي برهاني منتشر شده‌است.

سبک ترجمه:آزاد

نوع ترجمه: روش ترجمه آميخته‌ي از دو روش ترجمه محتوييو ترجمه تحت‌اللفظي است يعني ارائه يک نثر روشن وشيوا ودر عين حال مطابق با متن يات.

نثر ترجمه: اسلوب و زبان ترجمه به فارسي امروز، ساده ودر عين حال شيواست.

مطابقت با متن: ين ترجمه از مطابقت بي نظير با اصل کلام الاهي برخوردار است. ناقدان ترجمه‌هي قرآن مهمترين ويژگي ترجمه فولادوند را مطابقي بودن آن مي‌دانند.

توضيحات: توضيحات مختصري شامل ظاهر کردن مراجع ضمير، حرف ربط وديگر افتادگي‌ها دارد که به دقت در داخل قلاب قرار گرفته‌است.

هماهنگي شيوه ترجمه: روش مترجم به صورت يکسان در سراسر ترجمه حفظ شده‌است.

هماهنگي در ترجمه واژه‌هي مشابه: رعيت ين مسئله مورد توجه مترجم بوده ‌است. ودر سراسر ترجمه توفيقات خوبي داشته‌است.